सुजितलाई फुली कहिले थप्ने

रामेश्वर कार्की

देशमा जन निर्वाचित सरकार आएपछि सुखको अनुभूती गर्न सकिन्छकी भन्ने आशा आज भन्दा एक वर्ष पहिले नेपाली जनताले गरेका थिए । सबैको संकल्प एउटै थियो अव देशमा हत्या िहंशाको राजनिति सकियो । विधिको पालना हुन्छ । सबै नागरिकले स्वतन्त्रता पूर्वक काम गर्न पाउने छन् । सवैको विचारको सम्मान हुनेछ । न्याय शान्ति र स्वतन्त्रता नेपाली जनगणको नैसर्गिक अधिकार भित्र सुनिश्चित हुनेछ । राष्ट्र उन्नती तर्फ बढ्नेछ । विकास जिल्ला जिल्लामा गाउँ गाउँमा टोल टोलमा घर घरमा र व्यŒाुी व्यिŒाुमा हुनेछ भन्ने सबैले मन भित्र कथेका थिए ।

जनताले अझ यो सँकल्प गरेका थिए साँचै दुई सय वर्षे निरङ्कुस सामन्ति राजतन्त्र समाप्त भयो । जनताको छोरो रास्ट्रको प्रमूख व्यिŒाु वन्यो । लामो समयसम्म प्रजातान्त्रिक शक्तिहरु राजतन्त्रका पक्षपाती र सामन्ती प्रथाका अनुन्यायीले नेत्रित्व गरेको सरकार समेत यस वर्ष लामो समय आश त्रास धामास र बकवासको मन्त्र जपेर गाउँबाट सहर छिरेको कम्युनिष्टको बर्चस्व कायम रह्यो । अझ कम्युनिष्ट आन्दोलनका माध्यमबाट विश्व प्रशिद्ध बन्न पुगेका कमरेड माओको नामबाट जन्माईएको माओबादी देशको प्रमुख शिŒाु बनेपछि साँच्चैनै चमत्कार होला भन्ने सबैले आशा गरेका थिए । कमरेड माओले भनेको छन् । अर्काको नविराउनु कु-कर्म नगर्नु जनता महान हुन तिनलाई नचिढाउनु संधै प्रगतिशिल विचार लिनु कुरा भन्दा काम गरेर देखाउनु भनेका थिए । विश्वमा कम्युनिष्ट आन्दोलन सुरु गर्ने धेरै देशहरु छन् । तर कम्युनिष्ट सŒाा टिक्ने राष्ट्रहरु औँलामा गन्न सकिने छन् । त्यसै भित्र रहेको कम्युनिष्टको राज्यसŒाा सफल भएको देश चीन हो भन्ने सबैले बुझेका छन् । चीनमा कम्युनिष्टको नेत्रित्व गरेका कमरेड माओको दुर दृष्टी र स्पष्ट विचारका कारण साँच्चिकै चमत्कार त्यहाँ भएको छ । एक वर्ष अघि चुनाव हुने नै भो भन्ने पक्का भएपछि नेपाली जनमा पनि यस्तै सोच थियो । प्रगतिशिलहरुको मोर्चा बाम शिŒाुले राज्यमा नेत्रित्व गर् यो भने हाम्रो देश पनि त्यस्तै बन्छ भनेर त्यसैको प्रभावले पनि चीनमा माओ सफल भए झैँ नेपालमा माओवादी सफल हुनेछ हाम्रो नेपाल र हामी नेपाली झनै सफल हुने छौँ भन्ने ठानेका थियौँ ।जब माओवादी राज्यको प्रमूख राजनितिक शिŒाु राज्यको नेत्रित्वकर्ता बन्यो तब थाहा पाइयो यिनिहरुके असलि रुप । हामि मानवजातिले के पनि बुझ्न सकेका रहेन छौँ भने नयाँ लुगा लगाउंदैमा मानिस भलाद्मी हून्छन् शिष्ट हुन्छन् र इमान्दार हुन्छन् भन्ने । हो नयाँ राम्रो सपक्क मिलेको टाइसुट लगाएको तर दुई सँग लगाए पछि सडकमै सत्ने मानिस भेटाका छौँ । अनि सर्पको काँचुली देख्ने िवŒाीकै हामि झस्कीन्छौँ सर्प होकि भनेर । वाँगो िट¨ाे रुखको जरलीत आतिने हामि सर्पको काँचुलीत सर्प हो भन्ठान्छौँ । त्यस्तै भयो हाम्रो नेपालमा माओको नाममा जन्मिएको माओवादी सर्पको काँचुली भन्दा के फरक भयो त देश झन दर्दनाक अवस्थामा फर्किएपछि । कानुनि राज्यलाई सरकारको नेत्रित्वकर्ताले नै उपहास गराएपछि ।जनातले चाहेका छन् विधिको शासन शासक सिकाउँछन् तिघ्रा बलिया भए सम्म तोड गल घन खुँडा खुकुरी तरवार भाला बन्दुक जेछ त्यसैले तोड केहि समय देशमा खैला बैला मच्चिए पनि त्यसको धामि हामि नै हौँ भन्ने शासकले सिकाएका छन् । प्रसंग गम्भिर छ । राज्यले जननिर्वानचित सरकार पाएको छ । संविधान निर्माण गर्न सबै होमिएका छन् । विधिको शासन होस विचारको स्वतन्त्रता होस् नागरीकको जिउ धनको सूरक्षा होस् अपराधिले संजाएँ पायोस यो सबैको चाहना हो । तर विडम्बना त्यस्तो रहेन यहाँ । विधिको निर्माण गर्ने घडिमा विधी मिचिएको शान्ति खोजिएको समयमा अशान्ति फैलिएको छ । जब समाजमा अपराध बढ्छ त्यहाँ नियन्त्रण र सजएँ छैन । बरु संरक्षण र पुरस्कारको व्यवस्था हुन्छ । देशमा जननिर्वाचित सरकार बन्न लाग्दा र बनिसके पछि हत्या हिँसा र उद्दण्डता बढेको छ भय र त्रास चरम उत्कर्षमा पुगेको छ । हत्यारा गुण्डा र डाँकाहरुले राजनीतिक संरक्षण पाएका छन् । चाहे त्यो एमालेको यूथ फोस्र होस वा माओवादीका वाईसीएल होस् जसले दुई चार जनाको इहलिला समाप्त गर्न सक्यो त्यसले राजनीतिक कार्यकर्ता नेता बन्ने अवसर पाउँछन् । यो भनाईको आशय सबैमा छर्ल¨ छ । देशमा संविधान सभाको निर्वाचन हुने भन्ने हल्लाले गर्मागर्मी बढिरहेको बेला लॊकतन्त्रका पक्षधर कलमजीवि पत्रकार बिरेन्दं्र शाहको हत्या भयो । त्यस घटनाले देश तातीरहँदा महिनौ दिन सम्म आन्दोलन भइ रहँदा माओवादी नेत्रित्वले स्वीकार गर्न चाहेन त्यो हाम्रो पार्टिका कार्यकर्ताबाट हत्या भएको हो । गल्ति भयो भनेर । अन्तत ः नागरिकको दबाब र संघर्ष पष्चात प्रष्ट भयो विरेन्द्र शाहको हत्या माओवादीकै एक जिम्मेवार नेता बाट भएको हो भन्ने । त्यतिभएपछि विभिन्न बहानामा वाजि गरेर हत्याराको संरक्षण पार्टीले नै गर् यो । सर्बजनिक समारोहमा पक्राउ गर्ने देखी सजाएँ दिने सम्म सबै फलक्कन भए कमरेड प्रचण्डले । तर हाल सम्म पक्राउ परेका छैनन् । विरेन्द्रको हत्यारा भुमिगत रुपमै पहिलेको भन्दा दुई स्टेप माथि नाम परिवर्तन गरेर इाचार्ज बनेर बसेको हुनसक्छ । घटना निरन्तर छ । निर्वाचनका बेला अमुल्य योगदान पुर् याएका आफ्नै घरमा राखेर पालन पोषण गरी माओवादी नेता कार्यकर्ताको संरक्षण गर्ने अर्को महान व्यक्तीत्व रामहरि क्षेष्ठको हत्या भयो । घरबाट समातेर लैजादा सम्म केहि पत्तो नभएको रामहरिको एक हप्ता पछि घर परिवारले खोजि अगाडी बढाए पछि रहस्य खुल्यो ।क्रमश रामहरि व्यपत्ता छन् कुटपिटका कारण घाईते भई शिविर भित्र उपचारत छन् जिउँदै छन् भन्दा भन्दै त्रिशुलीको किनारमा भेटिए पछि थाहा भयो रामहरिको हत्या भएछ । माओवादी जनमुक्ति सेनाको क्याम्प भित्र शिविरका कमान्डर कालीवहादुर खामको नेत्रित्वमा जनसेनाको कमान्डरबाट । रामहरिको शव फेला नपरुन्जेल सम्म माओवादीले त्यो पनि स्वीकार गर्न चाहेको थिएन । पछि नागरिकको संघर्ष र दवावका कारण स्वीकार भयो । रामहरिको हत्या प्रकरणका प्रमुख दोषी कालीवहादुर खाम हुन भन्ने किटानी परेपछि उनी फरार भए भागे भन्ने खबर छरपष्ट पारीयो माओवादी भित्रबाट । आखिर उनि त्यहि क्याम्प भित्रै दलवल सहित गाडी सुविधालिएर बसेका रहेछन् । नेपाली सेनाको नेत्रित्व सम्हालेका रक्षामन्त्री रामबहादुर थापालाई भेटघाट गर्ने क्रममा फेला पर्दा समेत होईन भनेर जनतामा भ्रमको खेतिगर्ने काम गरियो । सबैलाई थाहै छ घटना मत्थर भएको अवसर पारेर रामहरिको संसार हेर्ने चाहना समाप्त पार्न सफल भएको उपलक्ष्यमा माओवादीले अर्को फुलिथपिदियो कालीवहादुर खामलाई केन्द्रिय सदस्य बनाएर । ठुलै सम्मान र पुरस्सकार दियो हत्या अभियोग लागेकालाई चोख्याउन समेत सफल भयो । पछि धादिङमा सार्वजनिक सम्पति कब्जा गर्ने र समुदायले समुदायकै हुनु पर्छ भन्ने लडाईँको छानविन पहिलै भएपनि त्यसको असर पछि सम्म भएपछि हत्या िहंसाको खेल सुरुभयो । एमाले कार्यकर्ता राजेन्द्र रिमाल वाईसिएलले हानेको खुकुरीको उन्नाईस चोट खाएर पनि संसार हेर्न सफल भए । त्यसको भोलि पल्ट एमाले युथ फोस्रले प्रतिशोधमा माओवादीका कृष्ण भण्डारीलाई त्रिसुलिमा जाकेर उनको सबै चाहना समाप्त पारिदिए । त्यसको भोलिपल्टै घरबाट गोरख घुम्न निस्किएका काठमाण्डौका दुई युवक निर्मल पन्त र पुस्कर ड¨ाेललाई मलेखुको एक होटेलमा खान खादै गर्दा काठमाण्डौको पुरानो रिसिईविले अपहरण गरी चरम यातना िदंदै मारेर दरियाल खोला किनारमा लगेर गाडीएको अवस्थामा फेला पर् यो । धादिङ घटानको अनुसन्धान गर्न राज्यबाट र दुई दल बीच उच्च स्तरीय आयोग समेत बने तर आयोगको प्रतिवेदन सार्वजनिक गरिएको छैन । हत्या विरोधमा देश व्यापी रुपमै आन्दोलन हुंदा समेत स्वीकार गर्ने र अपराधी पक्राउ गर्ने काम राज्यले गर्न सकेन । आज भोली हत्यनरनहरु समाजमा सम्मानित नागरिक भएर राजनीतिक संगठन विस्तारको जिम्मेवारि सहितको खुले आम सडकमा हिडिरहेका छन् । घटना श्रृङखलाबद्ध छ । नुवाकोटमा सामान्य निहुँमा काम गरेर आफ्नो परिवार पाल्दै आएका यादव देवकोटालाई सदाको लागि अपा¨ भएर बाँच्न बाध्य माओबादीका कार्यकर्ताबाट गरियो । किटानी जाहेरी दिएको छ । पक्राउ पर्दैनन् । भेटेको छैन भन्ने जवाफ गृह प्रशाशनबाट आउँछ पिडित पक्षका अगाडि सार्वजनिक कार्यक्रममा संगै बसेर गफ गर्दै एउटै माइन्यूटमा हस्ताक्षर गरेरिहंडेका छन् । जनता त्यही मानेमा चकित भएका छन् । समाजमा हत्या िहंसा जसले गर्न सक्यो ऊ समाजको प्रतिष्ठित मानिस बन्न सकेकोमा । सुजित विक निकै चर्चामा आएर मानवअधिकार आयोगलाई बुझाउन ल्याउँदा ल्याउँदै भागे भनेर लाजमर्दो भाषण प्रंचण्डले गरेका छन् । यो सुन्दा कडो हाँसो लाग्दो कुरा छ । भियुक्त पक्राउ गर्ने कार्वाहि गर्ने काम त प्रशासनले गर्ने गरेको थाहा थियो । माओवादी सरकारमा जाने वित्तिकै मानवअधिकार आयोग पनि प्रहरी प्रशाशन भए छ की के हो होईन भने अभियुक्त समाउने र त्यसको जिम्मा लिने जस्तो लाजमर्दो कुरा बाहिर चर्चामा आईरहँदा केहि पनि नवोल्नुको नियत के हो प्रष्ट हुनुपर् यो । हत्या चोर फटाहालाई समाजमा सम्मानित र मर्यादित बनाउने घृणित खेल माओवादीले खेलिरहेको छ । रामहरिको हत्यारा खाम केन्द्रिय नेता बनाईए झैं बुटवलमा प्रचण्ड थैवका हत्या अभियोगमा किटानी जाहेरी परेका सुजित बिक जिल्ला ईाचार्जबाट केन्द्रमा आउन एउटा परिक्षा पास गरिसकेका छन् । सरकार छाडेर सदन र सडक आन्दोलन गर्ने भनेर सरकारको नेत्रित्व सम्हाल्दै सदन अवरुद्ध गर्दै गरेको माओवादीलाई अवसर यहि हो हत्या र डकैतिको आरोपमा उजुरी परेर खोजी भैरहेका आफ्ना कार्यकर्तालाई फुली थपिदिने । त्यस मध्यमा पहिलो नम्बरमा रहेका सर्वाधिक चर्चित सुजित विकलाई गोल्ड मेडल दिन नेत्रित्वले सोचेकै होला । विरेन्द्रको हत्यारा र रामहरिको हत्याराले पाएझैं पुष्कर निर्मलको हत्यारा र प्रचण्डको हत्याराले पनि त त्यहि अनुरुपकै मेहनत र चर्चा कमाएका छन नी । उनीहरुको चाही अधिकार हैनर